Z KART NASZEJ HISTORII
Odrodzona w 1918 roku Polska musiała tworzyć od podstaw morskie szkolnictwo wojskowe. Jego organizacja i rozwój były uzależnione nie tylko od stanu oraz wyposażenia floty i flotylli rzecznych, ale również od wdrażania programów ich zmian. Organizacja i rozwój sił morskich w kraju już od początku wymagały stałego zwiększania liczby oficerów – specjalistów morskich. Zapotrzebowanie na nich, zwłaszcza na podporuczników, wynikało także z konieczności posiadania własnego narodowego korpusu oficerskiego, który nie byłby naznaczony służbą w wojskach państw zaborczych. widok z lotu ptaka – dziś
Opracowany pod koniec 1919 roku w Departamencie dla Spraw Morskich (DSM) 10-letni program morski, a także zagrożenie ze strony Rosji granicy wschodniej, której bronić miała m.in. Flotylla Pińska, zadecydowały o zorganizowaniu już wiosną 1920 roku w Toruniu pierwszego Kursu dla Oficerów Flotylli Rzecznej.
Nawiązując do tradycji szkół wojskowych Królestwa, przemianowano szkoły oficerskie na szkoły podchorążych. 19 października 1928 roku Oficerska Szkoła Marynarki Wojennej stała się Szkołą Podchorążych Marynarki Wojennej (SPMW)
.
Zasadniczym zadaniem OSMW i SPMW do 1939 roku było stworzenie – w oparciu o przydatne w warunkach polskich doświadczenia flot państw zaborczych i floty francuskiej – własnego narodowego programu szkolenia oficerów na potrzeby PMW.
W wyniku działań wojennych 12 września 1939 roku SPMW (przeniesiona wcześniej z Bydgoszczy do Pińska) została zlikwidowana. Podchorążych
przydzielono do 2. Batalionu Morskiego. Po napaści wojsk radzieckich na Polskę 17 września 1939 roku batalion przemaszerował do Włodawy, gdzie marynarzy zorganizowano w trzy kompanie piechoty i pluton ckm oraz włączono w skład 182. Rezerwowego Pułku Piechoty Samodzielnej Grupy Operacyjnej „Polesie”. Od 2 do 5 października 1939 roku, podczas ostatniej bitwy polskiego września, podchorążowie wykazali się dużą odwagą i walecznością. Po klęsce wielu z nich, unikając niemieckiej niewoli, przedostało się na Zachód. Tam walczyli na okrętach PMW. Ci, którzy zostali w kraju, przyłączyli się do ruchu oporu, kilku zginęło w obozach koncentracyjnych, w Katyniu.
W okresie międzywojennym OSMW i SPMW wykształciły 255 oficerów, w tym: 220 morskich, 23 korpusu technicznego i 12 administracyjnych.
Zgodnie z zarządzeniem szefa Kierownictwa Marynarki Wojennej (KMW) kontradmirała Jerzego Świrskiego, 23 listopada 1939 roku utworzono na ORP „Gdynia” (dawniej s/s „Kościuszko”), zakotwiczonym w porcie PLYMOUTH, Szkołę Podchorążych Marynarki Wojennej i wyznaczono na komendanta kmdr. por. Ludwika Ziembickiego.
Po wojnie już po raz kolejny odrodziło się w Polsce morskie szkolnictwo wojskowe. 24 lipca 1945 roku kmdr por. Adam Mohuczy otrzymał zadanie opracowania koncepcji funkcjonowania i programów nauczania dla – mającej ponownie powstać w kraju –Oficerskiej Szkoły Marynarki Wojennej (OSMW).
Już od 1948 roku czyniono starania o utworzenie Wyższej Szkoły Marynarki Wojennej, zakładając, że uczelnia ta będzie stopniowo przekształcać się w uczelnię wyższą na prawach akademii, która przejmie na siebie obowiązek przygotowywania wyższej kadry dowódczej dla Polskiej Marynarki Wojennej. Po siedmiu latach, 11 czerwca 1955 roku, Rada Ministrów podjęła uchwałę, na podstawie której przeorganizowano Oficerską Szkołę Marynarki Wojennej w Wyższą Szkołę Marynarki Wojennej. Określała ona zasady funkcjonowania uczelni na prawach akademii wojskowej.
Początkowo w WSMW kształcono podchorążych na czterech fakultetach: nawigacyjnym, łączności, broni morskich i technicznym. Były to jednolite 4-letnie studia zawodowe pierwszego stopnia. W grudniu 1955 roku na fakultecie technicznym WSMW wprowadzono 4,5-roczne jednolite studia magisterskie. W następnym roku (11 lipca 1956 roku) uchwałą Rady Państwa Wyższej Szkole Marynarki Wojennej został nadany nowy (drugi w historii) sztandar, a 7 października uczelnia otrzymała imię Bohaterów Westerplatte.
W 1957 roku w Wyższej Szkole Marynarki Wojennej fakultety zostały zastąpione dwoma wydziałami: pokładowym i technicznym. Pierwsze egzaminy dyplomowe dla słuchaczy Wydziału Pokładowego WSMW odbyły się w 1959 roku, a do pierwszych egzaminów magisterskich na Wydziale Technicznym przystąpiono w 1961 roku.
W 1960 roku Rada Państwa nadała pracownikowi naukowemu WSMW kmdr. ppor. Eugeniuszowi Szpitunowi pierwszy tytuł profesora nadzwyczajnego. Obecnie w uczelni zatrudnionych jest 17 profesorów, 31 doktorów habilitowanych i 85 doktorów.
W 1981 roku Radzie Naukowej Wydziału Nawigacji i Uzbrojenia Okrętowego przyznano uprawnienia do nadawania stopnia naukowego doktora nauk technicznych, w dyscyplinie geodezja i kartografia, a także w specjalności nawigacja morska. Ponadto od 1987 roku Wydział Mechaniczno-Elektryczny może nadawać stopień doktora nauk technicznych w specjalności budowy i eksploatacji maszyn.
W 65. rocznicę utworzenia OSMW, na mocy ustawy sejmowej o szkolnictwie wojskowym, 1 października 1987 roku WSMW została przemianowana na Akademię Marynarki Wojennej (AMW). W ten sposób stała się akademią, której przywileje miała już od 1955 roku.
Obecnie Akademia Marynarki Wojennej oprócz kandydatów na żołnierzy zawodowych (podch
orążych) kształci również studentów cywilnych na 4 wydziałach:
1) Wydziale Nawigacji i Uzbrojenia Okrętowego;
2) Wydziale Mechaniczno-Elektrycznym;
3) Wydziale Dowodzenia i Operacji Morskich;
4) Wydziale Nauk Humanistycznych i Społecznych.
Główne święto Akademii przypada na dzień 1 października.
W czerwcu 1999 roku do egzaminów wstępnych na studia wojskowe dopuszczono po raz pierwszy kobiety.
W roku 2012 Akademia Marynarki Wojennej świętowała jubileusz 90-lecia polskiego morskiego szkolnictwa wojskowego. Przez ponad dziewięć dekad jej społeczność tworzyli wybitni specjaliści, naukowcy, nauczyciele i wychowawcy. Dziś jest państwową uczelnią wyższą otwartą na potrzeby edukacyjne całego Wybrzeża. W ciągu roku akademickiego w uczelni szkoli się około 8000 studentów, kursantów, oficerów. W październiku naukę rozpoczyna w niej około 1500 nowych studentów, a na I i II stopniu studiów kształci się prawie 4000 studentów. W murach AMW studenci i kursanci zdobywają nie tylko wiedzę, ale i umiejętności praktyczne, uczelnia jest bowiem wyposażona w szereg symulatorów wiernie oddających rzeczywistość morską. Do dyspozycji studentów są m.in. symulatory GMDSS, nawigacji, siłowni okrętowych, broni podwodnej i artylerii. Najnowocześniejszym i jednocześnie ciągle rozbudowywanym jest symulator mostka nawigacyjnego. Bazę dydaktyczną doskonale uzupełniają nowoczesne multimedialne sale wykładowe, hala sportowa i najnowocześniejsza na Pomorzu biblioteka. Od roku akademickiego 2014/2015 studenci wojskowi kształcą się na czterech kierunkach: nawigacji, mechanice i budowie maszyn, mechatronice oraz informatyce. Studenci cywilni mają z kolei do wyboru: nawigację, informatykę, mechanikę i budowę maszyn, automatykę i robotykę, mechatronikę, bezpieczeństwo narodowe, bezpieczeństwo wewnętrzne, 
systemy informacyjne w bezpieczeństwie, stosunki międzynarodowe, wojsko w systemie służb publicznych i pedagogikę. W Akademii Marynarki Wojennej można również poszerzać swoją wiedzę na kilkunastu kierunkach studiów podyplomowych między innymi z zakresu hydrografii, zarządzania kryzysowego, zarządzania logistyką, zamówień publicznych, pedagogiki, ochrony informacji niejawnych, czy też bezpieczeństwa imprez masowych. Natomiast w Ośrodku Szkoleniowym AMW uczelnia organizuje kursy zgodnie z konwencją STCW 78/95, w tym kursy kwalifikacyjne i specjalistyczne dla działów pokładowego i mechanicznego zatwierdzone przez IMO.
Z pietyzmem kultywuje swoje bogate tradycje, zarówno wojskowe jak i naukowe, których zwieńczeniem jest przesłanie zawarte w inskrypcji: „AMOR PATRIE SUPREMA LEX”.